Een Gedachte van Riek

Waar ben je bang voor?

Het gekke is is dat al je angst angst is voor jezelf. En dat zit zo: jij maakt deel uit van de Schepping, Gods Zoon; een uitbreiding van God, volledig gelijk aan Hemzelf en in alles Zijn evenbeeld in uitbreiding en de wetten van Zijn Wil volgend. En als de gehele schepping gelijk is aan Hem, kun jij niet ongelijk zijn aan ook maar iets in de schepping. Wat hier uit volgt is dat je op geen enkele manier met iets in de schepping in conflict kunt zijn: je bent het allemaal zelf. Het is jouw Zelf.

Dit is niet jouw ervaring, en omdat je jezelf niet op het niveau van deze heelheid ervaart ben je in conflict met het hele universum, je bent bang geworden voor je Zelf. En je verdedigt jezelf tegen dit Zelf dat overal om je heen is maar dat je niet herkent omdat je het verkeerde middel gebruikt om het te zien: de zintuigen. Je ervaart dit Zelf niet omdat je het als indringer ziet in hoe jij jezelf ervaren wilt: als een lichaamsidentiteit.

Alle problemen die je ervaart zijn op deze vergissing terug te voeren. Geen enkel probleem waarmee je jezelf geconfronteerd ziet kan dan ook opgelost worden zonder inmenging van je oorspronkelijke heelheid. En is nooit opgelost geworden zonder die heelheid. Want hoewel je je wellicht niet bewust was van haar aanwezigheid heeft ze op de achtergrond altijd klaar gestaan om jou bij te staan. Bij te staan bij wat?

Om deze vraag te beantwoorden: jouw oorsprong en thuis is de heelheid en de heerlijkheid van Gods Schepping, niet deze wereld van verdeeldheid, lijden en dood. Het hervinden van het Zelf in deze wereld is het enige doel van deze wereld. Het is de enige betekenis die deze wereld gegeven kan worden. Het wordt gevonden door voorbij te zien aan alle vorm, want het Zelf vinden is je broeder vinden in de heelheid waarin je samen met hem geschapen bent. Dat je dit niet kunt doen met het zelf dat in conflict is moet hier wel duidelijk zijn. De hulp komt in de vorm van de Geest die staat voor jouw heelheid: de Heilige Geest. Hij ziet met andere ogen: met het Licht dat van God komt waarmee Hij jouw misinterpretatie van jezelf en de wereld om je heen corrigeert.

Dit voorbij kijken aan alle vorm is jou vreemd en ondersteund de doelen niet waar jij gewoonlijk waarde aan hecht. Hier komt opnieuw de angst naar voren die jij voor je Zelf hebt. Het lijkt jou te willen beroven van wat jij van waarde acht, je bent er nog niet van overtuigd dat het je iets biedt dat je werkelijk wilt. Je bent er niet toe ontwaakt. Vergeving, de uitdrukking van dit voorbij kijken aan de vorm, moet worden geleerd door te oefenen. Zodat je je meer en meer bewust kunt worden wat de beloningen van het ervaren van dit Zelf voor jou betekent.

‘Vergeef ons onze illusies, Vader, en help ons onze ware relatie te aanvaarden met U, waarin er geen illusies zijn, en waarin er niet één ooit door kan dringen. Onze heiligheid is de Uwe. Wat kan er in ons zijn dat vergeving nodig heeft, als die van U volmaakt is? De slaap der vergetelheid is slechts de onwil om Uw vergeving en Uw Liefde te herinneren. Laat ons niet in verzoeking geraken, want de verzoeking van Gods Zoon is niet Uw Wil. En laat ons slechts ontvangen wat U gegeven hebt, en alleen dit aanvaarden in de denkgeesten die U hebt geschapen en die U liefhebt. Amen.’

Wil je meer weten:

Hoofdstuk 16 De vergeving van illusies - VII.12

Men zegt dat de ervaring de mensen wijs maakt. Dat is een kromme redenering. Als er niets hogers dan de ervaring zou bestaan, zou de mens krankzinnig worden.

Een Gedachte van Riek

Waar ben je bang voor?

Wil je meer weten:

Vorige edities: